ప్రేమ.. రెండు మనసుల్ని ఒక్కటి చేసే ఈ మధురమైన భావనకు కులమతాల తారతమ్యం లేదంటారు.. రూపు-రేఖలు ఎలా ఉన్నా పట్టించుకోదంటారు.. వయసుతో అసలు పనే లేదంటారు. ఇలా అన్నింటా ప్రేమదే అంతిమ విజయం. కానీ పరువు దగ్గరికొచ్చే సరికి మాత్రం దీనికి ఎప్పుడూ ఓటమే ఎదురవుతుంది. ప్రేమతో ఒక్కటై ‘ఇక నిండు నూరేళ్లు నీతోనే నా బతుకు!’ అని బాస చేసుకున్న జంటల ఆనందాన్ని ఆవిరి చేస్తోందీ ఎందుకూ కొరగాని ఈ పరువు. అర్థం చేసుకునే వ్యక్తి దొరకడం అదృష్టమంటారు. అలాంటి వ్యక్తిని ప్రేమిస్తే తప్పా? అతనితో జీవితాన్ని పంచుకోవడం నేరమా? పెద్దల దృష్టిలో వారికి నచ్చని వారిని ప్రేమిస్తే పరువు పోతుంది కానీ వారు ఆ ప్రేమను చంపేసి నలుగురిలో హంతుకులుగా మారితే అది పరువు తక్కువ కాదా? ఇలా పరువు-ప్రతిష్టల పేరుతో ప్రేమను చంపేసి ఏం సాధిస్తారు? అంతులేని దుఃఖం తప్ప! అంటూ తన మనసులోని ఆవేదనను పంచుకుంటోంది ఎంతగానో ప్రేమించిన తన భర్తను పోగొట్టుకున్న ఓ అభాగ్యురాలు. మరి, ఆమె హృదయరాగమేంటో మనమూ తెలుసుకుందాం రండి..

వారిద్దరూ ఒకే కంపెనీలో పని చేస్తున్నారు. ఉండే ప్రదేశాలు, ఆఫీస్‌ సమయాలు కూడా ఒకటే కావడంతో రోజూ కారులో కలిసే ఆఫీస్‌కి వచ్చి వెళ్తుంటారు. కరోనా కారణంగా బయట తగిన రవాణా సౌకర్యాలు కూడా లేకపోవడంతో ‘హమ్మయ్య.. నాకు నా కొలీగ్‌ కారైనా ఉంది.. ఈ సౌకర్యం కూడా లేక తిప్పలు పడే వారు ఎందరో!’ అంటూ సంతోషించిందా అమ్మాయి. కానీ ఆ సంతోషం అంతలోనే ఆవిరవుతుందని, తాను సౌకర్యం అనుకున్న ఆ కారే తన పాలిట కామ పాశమవుతుందని ఊహించలేదా యువతి. ఒక తోబుట్టువుగా తాను నమ్మిన వ్యక్తే తన కోరిక తీర్చమంటూ అడిగే సరికి జీర్ణించుకోలేకపోయిందామె. ఇక ఈ ఘోరాన్ని ఆపే ప్రయత్నంలో తీవ్ర గాయాలై ఆస్పత్రి పాలైంది మరో మహిళ. ఇలాంటి అయోమయ పరిస్థితుల్లో తనకు జరిగిన అన్యాయానికి కుంగిపోవాలో, తన వల్ల సాటి మహిళ కోరి కష్టాలు కొని తెచ్చుకుందని బాధపడాలో తెలియని అయోమయంలో ఆ చేదు జ్ఞాపకాన్ని పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

అమ్మతనమే అతివల జీవితాన్ని సంపూర్ణం చేస్తుంది. అలాంటి అద్భుతమైన భావనకు ఆదిలోనే అడ్డుకట్ట వేస్తున్నాయి స్త్రీ ప్రత్యుత్పత్తి వ్యవస్థపై ప్రభావం చూపే పలు సమస్యలు. అందులో పీసీఓఎస్‌ కూడా ఒకటి. ‘నాకు పీసీఓఎస్‌ ఉంది.. నేను ఈ జన్మలో అమ్మను కాలేనేమో! ఆ మధురానుభూతిని అనుభవించలేనేమో!’ అంటూ లోలోపలే కుమిలిపోతుంటారు కొందరు మహిళలు. దీనికి తోడు ‘ఈ సమస్య ఉంటే పిల్లలు పుట్టడం కల్లే.. ఇక నువ్వు జీవితాంతం గొడ్రాలుగా మిగిలిపోవాల్సిందే’ అంటూ చుట్టూ ఉన్న వాళ్లు అనే సూటిపోటి మాటలతో ఆ ఉన్న కాస్త ఆశ కూడా ఆవిరైపోతుంది.

చక్కగా చదువుకొంటూ.. ఆడుతూ పాడుతూ హుషారుగా ఉండే అమ్మాయి.. 12 ఏళ్ల వయసులో కిడ్నాప్‌కు గురైంది. తానెక్కడున్నానో తెలియని పరిస్థితుల్లో కొన్నేళ్ల పాటు కాలం గడిపింది. గాలి చొరబడని గదుల్లో, ముక్కుపుటాలదిరిపోయే వాసనల మధ్య కాలం వెళ్లదీసింది. వ్యభిచార గృహంలో ఎందరి చేతుల్లోనో అత్యాచారానికి గురైంది. కన్నవారికి దూరమై పుట్టెడు కష్టాలనుభవించిన ఆ చిన్నారి ఈ రొంపి నుంచి బయటపడి అమ్మానాన్న దగ్గరికి వెళ్లాలని, వారి ప్రేమలో తడిసిముద్దవ్వాలని కోరుకొంది. కొంతకాలానికి ఆ నరక కూపం నుంచి బయటపడింది. కానీ విధి చిత్రమైంది. తల్లిదండ్రులను ఆమెకు దూరం చేసింది. ఆ బాధ నుంచి తేరుకొన్న ఆమె చదువుకొని ప్రస్తుతం ఉపాధ్యాయురాలిగా పనిచేస్తోంది. తన గతం తెలిసిన ఓ అబ్బాయితో జీవితం పంచుకోవాలో వద్దో సతమతమవుతూ, బాధాకరమైన తన జీవిత గాధను ఇలా పంచుకుంటోంది..

‘యుక్తవయసులో ఉన్న వారికి కరోనా సోకదు.. ఒకవేళ సోకినా దాని ప్రభావం అంతగా ఉండదు.. కొవిడ్కు సాధారణ ఫ్లూ లక్షణాలే ఉంటాయి..’ ఇవీ ప్రస్తుతం ఈ మహమ్మారి గురించి చాలామందిలో నెలకొన్న భిన్నాభిప్రాయాలు. అయితే కంటికి కనిపించకపోయినా ప్రపంచాన్నే పట్టి పీడిస్తోన్న ఈ భూతం గురించి అంత అలక్ష్యం పనికిరాదంటోందో యువతి. మనిషి-మనిషికీ తన ఉనికిని మార్చుకుంటూ విరుచుకుపడుతోన్న ఈ వైరస్‌.. ఎలాంటి లక్షణాలు లేకుండానే ఎంతోమందిని బలి తీసుకుంటోంది. అలాంటి మహమ్మారితో కొన్ని వారాలు నరకం అనుభవించానని, ప్రతి ఒక్కరూ ఈ వైరస్‌ బారిన పడకుండా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవడం ముఖ్యమని చెబుతోందీ యువతి. ఈ క్రమంలో తాను ఎదుర్కొన్న బాధ గురించి పంచుకుంటే కొందరైనా ఈ మహమ్మారిని సీరియస్‌గా తీసుకొని జాగ్రత్తపడతారన్న చిన్ని ఆశతోనే తన కరోనా కథను సోషల్‌ మీడియా వేదికగా పంచుకున్నానంటోందీ పాతికేళ్ల అమ్మాయి.

కరోనా...పేరు వింటేనే వెన్నులో వణుకు తెప్పిస్తోన్న ఈ వైరస్‌ ఏ మాత్రం శాంతించడం లేదు. ఇప్పటికే లక్షలాది మందిని బలి తీసుకున్న ఈ మహమ్మారి రోజురోజుకీ మరింత విజృంభిస్తోంది. ప్రత్యేకించి లాక్‌డౌన్‌ సడలింపుల తర్వాత కుప్పలు తెప్పలుగా పెరుగుతున్న పాజిటివ్‌ కేసులు అందరినీ ఆందోళనకు గురిచేస్తున్నాయి. ప్రత్యేకించి వృద్ధులు, దీర్ఘకాలిక వ్యాధిగ్రస్తులు ఈ మహమ్మరి పేరు వింటేనే హడలిపోతున్నారు. ఈ పరిస్థితుల్లో ఇంగ్లండ్‌కు చెందిన ఓ మహిళ 130 రోజుల పాటు కరోనాతో పోరాడి కోలుకుంది. తన చికిత్సా కాలంలో 105 రోజులు వెంటిలేటర్‌పైనే ఉన్న ఆమె మానసిక స్థైర్యంతో ఈ మహమ్మారిని ఓడించింది. తద్వారా తనలాంటి దీర్ఘకాలిక వ్యాధిగ్రస్తులకు, కరోనా బాధితులకు వూరటనిచ్చింది.

ఏదైనా సరే కంటికింపుగా లేకపోతే మనసుకు నచ్చదంటారు. మరి ప్రేమ సంగతి ఏంటి ? ఒకరికి మనపై ఉండే ప్రేమ కూడా అంతేనా ? చూడ్డానికి ఆకర్షణీయంగా ఉంటేనే మనసుకు నచ్చుతామా ? ఈలోకంలో ఒక అమ్మాయి, అబ్బాయి తమ అభిప్రాయాలు ఒకటే కావడం వల్ల, ఒకరికొకరు నచ్చి ప్రేమలో పడుతున్నారా? లేక కేవలం ఆకర్షణతోనే ఒక్కటవుతున్నారా? ఇలా ప్రేమ గురించి తికమకపడుతూ సతమతమవుతోంది రాగిణి. ఇందుకు కారణం... ఉన్నట్టుండి ఇద్దరు యువకులు ఆమెకు తమ మనసులోని ప్రేమను తెలపడమే ! ఒకరు తొలుత తాను ప్రేమించిన వ్యక్తి అయితే.. మరొకరు తనను ప్రేమించిన వ్యక్తి. అందుకే ఇద్దరిలో ఎవర్ని ఎంచుకోవాలో అర్థం కాక మన సహాయం కోరుతోంది రాగిణి. ఆమె హృదయరాగమేంటో ఓసారి విని మీ అభిప్రాయంతో ఆమెకో పరిష్కారాన్ని చూపండి !

మౌనం అంగీకారసూచకమంటారు. జీవితంలో కొన్ని సందర్భాల్లో మౌనంగా ఉండటం వల్ల ఎన్నో గొడవలు తగ్గుతాయి. కానీ కొన్ని సందర్భాల్లో మౌనంగా ఉండటం వల్ల మన ప్రమేయం లేకుండానే మన జీవితంలో పెనుమార్పులు చోటు చేసుకుంటాయి. తర్వాత ఎంత బాధపడ్డా ఆ క్షణాన్ని తిరిగి తీసుకురాలేం. అలాంటి సంఘటనే నా జీవితంలోనూ జరిగింది. నా మౌనం వల్ల నన్ను ఎంతగానో ప్రేమించిన వ్యక్తికి నేను దూరమయ్యాను.

ఎక్కడో చైనాలో పుట్టిన కరోనా మహమ్మారి ఇప్పుడు మన ఇంటి బయటే కాచుక్కూర్చుంది. అందుకే ఇంట్లో ఉన్నా, బయటికెళ్లినా, బయటి నుంచి తిరిగొచ్చినా తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవడం తప్పనిసరి. అయితే ఇంటికే పరిమితమైతే కరోనా సోకదా? బయటి నుంచి ఇంటికి తెచ్చిన వస్తువులన్నీ శానిటైజ్‌ చేస్తే ఇక కొవిడ్‌ ముప్పు తప్పినట్లేనా? వ్యక్తిగత పరిశుభ్రత దగ్గర్నుంచి సామాజిక దూరం పాటించడం వరకు ప్రతిదీ తు.చ. తప్పకుండా పాటిస్తే ‘హమ్మయ్య ఇక కరోనా రాదు’ అని గుండెల మీద చెయ్యేసుకొని నిద్ర పోవచ్చా? అంటే.. అదీ చెప్పలేమంటోంది చెన్నైకి చెందిన ఓ యువతి. ఎందుకంటే తన కుటుంబం కూడా అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నప్పటికీ ఆమెతో పాటు వాళ్ల ఇంట్లో వాళ్లందరికీ కరోనా సోకిందని, ఈ మహమ్మారిని తక్కువ అంచనా వేయడం తగదంటూ చెబుతోందామె. ఓవైపు తన కొవిడ్‌ అనుభవాలను పంచుకుంటూనే, మరోవైపు కరోనా బారిన పడకుండా ఉండడానికి తనకు తెలిసిన సలహాలు కూడా సూచిస్తోందీ యువతి.

తల్లి ఒడి బుజ్జాయిలకు పూలపాన్పు వంటిది.. తల్లి ప్రేమ వారికి కొండంత అండ.. అందుకే చిన్నారులు మెలకువతో ఉన్నా, నిద్ర పోయినా.. అమ్మను అంటిపెట్టుకునే ఉంటారు. రాత్రుళ్లు మధ్యలో లేచినా అమ్మ పక్కన ఉంటే ఆదమరిచి మళ్లీ నిద్రలోకి జారుకుంటారు. అదే తన తల్లి పక్కన లేకపోతే గుక్కపట్టి ఏడుస్తుంటారు. ప్రస్తుతం తను పక్కన లేని తన కూతురి పరిస్థితీ ఇలాగే ఉందంటోంది ఓ మహిళ. కరోనా బారిన పడి ప్రస్తుతం చికిత్స తీసుకుంటూ స్వీయ నిర్బంధంలో ఉన్న ఆమె.. తన కూతురిని కిటికీలో నుంచి చూస్తూ మురిసిపోవాల్సి వస్తుందని చెబుతోంది. తనలాంటి పరిస్థితి మరే తల్లికీ రాకూడదంటూ బరువెక్కిన హృదయంతో తన కథను పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

కరోనా.. ఈ మాట వింటేనే వెన్నులో వణుకు పుడుతోంది. మరి, మనకే ఇలా ఉంటే అనునిత్యం కరోనా వార్డులోనే గడుపుతూ ఈ మహమ్మారి బారిన పడిన రోగులకు సేవలందించే డాక్టర్లు, నర్సుల పరిస్థితేంటి? ఎన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నా ఎప్పుడు, ఎవరి నుంచి తమకు కరోనా సోకుతుందోనన్న భయం అనుక్షణం వారిని వెంటాడుతూనే ఉంటుంది. అయినా సరే.. తమ వృత్తికే ప్రథమ ప్రాధాన్యమిస్తూ విధుల్లో కొనసాగుతున్నారు ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఎందరో వైద్య సిబ్బంది. ఈ క్రమంలో కొందరు ఈ వైరస్‌ బారిన పడుతున్నారు. అలాంటి వారిలో తానూ ఉన్నానంటోందీ కెనడియన్ నర్సు. ఒకటి కాదు.. రెండు కాదు.. దాదాపు ఏడు వారాలుగా ఆసుపత్రిలో చికిత్స పొందుతూ కరోనాతో పోరాటం చేస్తోంది. చికిత్స తీసుకుంటున్నప్పటికీ వరుస టెస్టుల్లో పాజిటివ్‌ వచ్చినా ధైర్యం కోల్పోకుండా ముందుకు సాగుతోన్న ఆమె.. తన కొవిడ్‌ పోరాటం గురించి అందరితో పంచుకోవడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

భారత్‌లో కరోనా కాలుమోపిన సమయంలోనే ఆమె విదేశాల నుంచి స్వదేశీ గడ్డపై అడుగుపెట్టింది. అయితే తనతో పాటు కరోనా కూడా తన వెంట వస్తుందని అప్పుడు ఆమెకు తెలియలేదు. అలా నాలుగైదు రోజులు గడిచింది.. క్రమంగా వ్యాధి లక్షణాలు బయటపడ్డాయి. ఆమె అనుమానమే నిజమైంది.. కరోనా పాజిటివ్‌గా తేలింది. 20 రోజులు మహమ్మారితో పోరాడి జయించిన ఆమె.. ఆపై తన ప్లాస్మాను దానం చేసి కరోనా బాధితులకు ప్రాణం పోసింది. కొవిడ్‌పై పోరాటంలో నేను సైతం అలా భాగమయ్యానంటున్న ఆమె హృదయరాగమేంటో మనమూ విందాం రండి..

దిల్లీలో కరోనా శరవేగంగా వ్యాపిస్తోంది. దేశంలో ప్రమాదకరమైన జోన్లలో దిల్లీ రెండో స్థానంలో ఉన్న సంగతి తెలిసిందే. ఈ పరిస్థితిని చక్కదిద్దడానికి అక్కడి డాక్టర్లు, ఇతర వైద్య సిబ్బంది తీవ్రంగా శ్రమిస్తున్నారు. విరామమనేది మరిచి కరోనా బారిన పడిన వారిని కాపాడడంలో నిమగ్నమయ్యారు వారు. అయితే తాము డాక్టర్లమే అయినా రోగులకు సేవలందించే క్రమంలో ఈ వైరస్‌ తమకెక్కడ సోకుతుందోనన్న భయం, ఆందోళన తమలోనూ ఉంటాయని చెబుతోంది అక్కడి ఓ ఆసుపత్రిలో పనిచేస్తోన్న ఓ యువ వైద్యురాలు. కొవిడ్‌-19 వార్డులోని పరిస్థితులను, అక్కడ సేవలందించే డాక్టర్ల మానసిక స్థితిని కళ్లకు కట్టినట్లు చూపేలా ‘హ్యూమన్స్‌ ఆఫ్‌ బాంబే’ ఫేస్‌బుక్‌ పేజ్‌లో పోస్ట్‌ రూపంలో తాను పంచుకున్న మనోభావాలను తన మాటల్లోనే తెలుసుకుందాం రండి..

ఈ కరోనా, లాక్‌డౌన్‌ కాలంలో ఎవరిని కదిపినా చిరాకు పడడం, ఈ పరిస్థితి నుంచి ఎప్పుడు బయటపడతామో అని నిరాశలో కూరుకుపోవడం.. వంటి మానసిక ఆందోళనలు మన చుట్టూ ఉన్న వారి విషయంలో మనం చూస్తూనే ఉన్నాం. తనకూ ఇలాంటి పరిస్థితులే ఎదురయ్యాయని, మానసిక నిపుణుల సహాయంతో వాటిని అధిగమించానని అంటోంది ఓ యువతి. అంతేకాదు.. ఈ కరోనా వల్ల తన జీవితంలో ఎన్నో మార్పులొచ్చాయని, జీవన విధానమే పూర్తిగా మారిపోయిందంటూ తన కథను పంచుకోవడానికి, మనందరిలో స్ఫూర్తి నింపడానికి ఇలా మన ముందుకొచ్చింది.

ఆ అమ్మాయి తన తల్లిదండ్రులకు ఒక్కగానొక్క కూతురు. అల్లారుముద్దుగా పెంచుకున్నారు. అడగకముందే అన్నీ సమకూర్చేవారు. ఉన్నత విద్యను అందించి.. తన కాళ్లపై తాను నిలబడేలా చేశారు. ఇలా తన కూతురు పాతికేళ్ల జీవితాన్ని మరొకరు వేలెత్తి చూపించకుండా తీర్చిదిద్దారా పేరెంట్స్‌. ఈ క్రమంలోనే పెళ్లీడుకొచ్చిన తమ కూతురికి తగిన వరుడ్ని కూడా చూశారు. అందుకు ఆమె కూడా ఓకే చెప్పేసింది. అంతా సవ్యంగా జరుగుతుందిలే అనుకునే సరికే ఆ అమ్మాయి జీవితంలోకి మరో వ్యక్తి ప్రవేశించాడు. ఇప్పటిదాకా తన తల్లిదండ్రుల నుంచి తాను పొందిన ప్రేమ తను రాజీపడడం వల్లే తనకు దక్కిందని తెలియజేశాడు. ఇప్పుడా అమ్మాయి ముందున్నవి రెండే దారులు. ఒకటి.. తన స్వార్థం తాను చూసుకోవడం! రెండు.. ఎప్పటిలాగే తన తల్లిదండ్రుల కోసం తన ఇష్టాలను వదులుకోవడం! మరి, తనకు ఏ దారి ఎంచుకోవాలో అర్థం కాక మనల్నే్ సలహా అడుగుతోంది. ఈ క్రమంలోనే ఆమె హృదయరాగాన్ని ఇలా మన ముందుంచింది.

‘పెళ్లికి ముందు మరో వ్యక్తిని ఇష్టపడడం తప్పే అయితే... వందలో ఎనభై మంది తప్పు చేసినట్లే’... ఇది త్రివిక్రమ్‌ సినిమాలో ఓ డైలాగ్‌. నిజమే జీవితంలో ఏదో ఒక సమయంలో ఒక వ్యక్తిని ఇష్టపడడం సర్వసాధారణమైన విషయం. నేనూ అలాగే ఓ వ్యక్తిని ఇష్టపడ్డాను. కానీ ఆ ఇష్టాన్ని వివాహం వరకు తీసుకెళ్లలేక పోయాను. ప్రస్తుతం నేను నా భర్తతో సంతోషంగానే ఉంటున్నాను, ఒక్క నువ్వు గుర్తొచ్చిన్నప్పుడు తప్ప.. రాజు!’ అని చెబుతోంది ఓ అమ్మాయి. ఇంతకీ ఎవరా అమ్మాయి? ఆమె కథేంటో తన మాటల్లోనే...